Afgelopen zaterdag naar de try-out van het nieuwe programma “Ojee Papadag!” van Onno Innemee geweest.
Ojee, Papadag! is Onno Innemee’s derde solocabaretklucht, een succesvol en komisch genre waarvan hij zich de uitvinder mag noemen. Ditmaal gaat het over een vader in de huidige hectische tijd. Innemee zet op zijn welbekende hilarische wijze een dag uit het leven van deze papa op de planken. Een dagje dat rustig begint, maar waar de ontwikkelingen zich opstapelen en ontaarden in een komische chaos. Hij rent zich rot, wringt zichzelf in teveel bochten en loopt regelmatig tegen een muur. Innemee neemt alle typetjes voor zijn rekening, maar da’s logisch bij een solocabaretklucht. De ultieme klucht, een klucht in een klucht, de klucht der cabaretkluchten. [bron]
In het begin twijfelde ik nog een beetje, maar vanaf het moment dat zijn microfoon het begaf (en dat was al na een minuut of 5 denk ik) werd het steeds leuker. Het verhaal gaat, zoals de titel al verklapt, over de papadag. Onno stapt van het ene in het andere typetje (totaal 9 volgens mij) en doet dit erg goed. Af en toe een verspreking, misschien wel bewust.. en zo niet, dan moet het ook kunnen bij een try-out. En ik had het idee dat het juist door die versprekingen af en toe ineens veel grappiger werd. Onno had ook een prachtig bewegend decor meegenomen waardoor hij heel snel kon wisselen van woonkamer (waar het grootste gedeelte zich afspeelt) naar kantoor, hal of kinderkamer. Het decor zat ingenieus in elkaar met op bijna alle plekken wel een “ontsnap route” waardoor ie ineens op een andere plek als weer een andere typetje kon opduiken. Toch moet ie af en toe behoorlijk rennen en vliegen om weer op tijd op een andere plek op te duiken wat als gevolg heeft dat ie zich nogal in het zweet werkt tijdens de voorstelling. Het verhaal van de gehele voorstelling zit ook geweldig in elkaar, je denkt het allemaal te snappen maar als je het dan vervolgens probeert na te vertellen kom je (ik in ieder geval wel) gigantisch in de knoop. Kortom; respect voor Onno!